Perikles – William Szekspir
Perikles, książę Tyru, to postać fikcyjna, bohater sztuki Williama Szekspira o tym samym tytule. Choć nie jest tak znany jak Hamlet czy Romeo, Perikles zajmuje ważne miejsce w kanonie dzieł Szekspira, oferując wgląd w złożoność ludzkiej natury i siłę przeznaczenia.
Geneza i Historia Sztuki
Sztuka „Perikles” została napisana prawdopodobnie między 1607 a 1609 rokiem, choć jej autorstwo jest przedmiotem dyskusji. Niektórzy badacze uważają, że Szekspir napisał jedynie część sztuki, a resztę dokończył inny dramaturg. Niezależnie od tego, „Perikles” jest uważany za jedno z ostatnich dzieł Szekspira, a jego styl charakteryzuje się pewną dojrzałością i refleksyjnością.
Sztuka oparta jest na powieści „Historia Periklesa, księcia Tyru” autorstwa Johna Gowera, która z kolei czerpała inspirację z greckich mitów i legend. Szekspir w swojej adaptacji zachował wiele elementów oryginalnej historii, ale dodał również własne wątki i postaci, tworząc złożoną i wielowarstwową opowieść.
Główne Tematy
W „Periklesie” Szekspir porusza wiele ważnych tematów, w tym:
- Los i przeznaczenie: Perikles jest przez całe życie prześladowany przez pech i złe losy, co stawia pytanie o rolę przypadku w ludzkim życiu.
- Miłość i wierność: Perikles i jego żona, Thaisa, są oddani sobie miłością, która przetrwa wszelkie przeciwności losu.
- Odkupienie i przebaczenie: Perikles musi zmierzyć się z konsekwencjami swoich błędów i znaleźć sposób na odkupienie.
- Moralność i etyka: Sztuka stawia pytania o naturę dobra i zła, a także o odpowiedzialność za swoje czyny.
Analiza Postaci
Perikles to postać złożona i wielowymiarowa. Jest on jednocześnie bohaterem i ofiarą, człowiekiem pełnym cnót i wad. Jego determinacja i odwagę równoważy naiwność i skłonność do popełniania błędów. Thaisa, żona Periklesa, jest postacią silną i niezależną, która uosabia kobiece cnoty i wierność.
W „Periklesie” występuje również wiele innych postaci, które odgrywają ważne role w rozwoju fabuły. Są to między innymi: Antiochus, król Antiochii, który próbuje zmusić Periklesa do rozwiązania zagadki, Marina, córka Periklesa, która staje się ofiarą intryg i prześladowań, oraz Gower, narrator, który komentuje wydarzenia i wprowadza widza w świat sztuki.
Styl i Język
Szekspir w „Periklesie” stosuje różnorodne środki stylistyczne, w tym metafory, alegorie i personifikacje. Język sztuki jest bogaty i poetycki, a dialogi są pełne emocji i napięcia. Szekspir umiejętnie łączy elementy tragiczne i komediowe, tworząc unikalny i wciągający styl.
Wpływ i Dziedzictwo
„Perikles” jest sztuką, która od wieków inspiruje artystów i widzów. Jej uniwersalne tematy i złożone postaci nadal rezonują z współczesną publicznością. Sztuka była wielokrotnie adaptowana i wystawiana na scenach na całym świecie, a jej wpływ można dostrzec w wielu innych dziełach literackich i filmowych.
Podsumowanie
Perikles, książę Tyru, to postać fikcyjna, która stała się symbolem ludzkiej odporności i siły. Sztuka Szekspira o tym samym tytule jest złożoną i wielowarstwową opowieścią, która porusza wiele ważnych tematów, w tym los, miłość, odkupienie i moralność. „Perikles” jest dziełem, które nadal inspiruje i zachwyca widzów na całym świecie.